SCHENDING JURYVERSLAG
'Schending' is een verrassende, gewaagde repertoirekeuze die speltechnisch veel vaardigheid vereist.
De bizarre driehoeksverhouding tussen het totaal disfunctionele echtpaar en de mysterieuze stalker
die zichzelf bij het stel binnen manipuleert wordt neergezet door spelers die alledrie goed getypecast
zijn.
De man en de vrouw zijn sterk in hun onderlinge interactie. De man is onder meer sterk in
vooringenomenheid, zijn zelfingenomenheid en zijn neerbuigendheid. De vrouw is sterk in haar stille
spel en in het weergeven van alle heftige emoties die ze doormaakt. Ondanks dat het melodrama
soms op de loer ligt, toont zij zich een sterke karakteractrice.
De stalker heeft vanaf het begin iets onheilspellends, waar zijn karakteristieke stemgeluid zeker aan
bijdraagt. De neiging om de tekst op te zeggen steekt soms wel de kop op. Soms vervalt hij zelfs in
het opdreunen van de tekst in stukjes en brokjes.
De jury is ook van mening dat de dialogen tussen de stalker en de man niet de spanning hebben die de dialogen tussen de man en de vrouw vaak wel hebben. De algemene conclusie met betrekking tot het spel is dan ook dat er sprake is van goed en verrassend sterk karakterspel, maar dat er op gebied van tekstinterpretatie nog wat te winnen valt. Met name de onderstroom van de teksten dan wel de subtekst is in het spel niet altijd voelbaar. Als die onderlaag beter gepakt wordt, zouden voornoemde problemen zich ook minder voordoen. Daarnaast pakt de schietpartij aan het einde ongelukkig uit. In een stuk met een parodistisch dan wel 'camp'-achting karakter had die knulligheid goed gekund, maar nu is het een Fremdkörper.
Voorts is de jury zeer gecharmeerd van de vormgeving van het stuk. Vooral de wijze waarop het
wasgoed gebruikt wordt, is een bijzondere vondst. De wijze waarop het als een toneeldoek wordt
opgehaald en de plaats van handeling onthult, is verrassend en intrigerend. De rommeligheid en
bedomptheid van het appartement komt erin tot uitdrukking en is tegelijkertijd een weergave van de
verstikkende relatie waarin het paar zich bevindt.
Ook het gebruik van de muziek, die vaak haaks op de gebeurtenissen staat, is een verrijking voor het
stuk wat eveneens geldt voor de dansmomenten aan het begin en aan het einde.